The Wind Will Carry Us

மரணத்துக்குப் பின் எங்கு செல்வீர் என்றா கேட்கிறீர்?

முதலில் மது கொண்டு வா! (பிறகு)

எங்கு விருப்பமோ அங்கு போ!

- உமர் கையாம்

"Observing nature is better than playing backgammon or doing nothing,"

இத்திரைப்படத்தில் ஏதோ பெரிய கதை இருப்பதாக தெரியவில்லை. வாழ்வின் சிறிய சிறிய நிகழ்வுகளும் அதை சொல்லியிருக்கும் விதமே அழகுதான்.

The Wind Will Carry us கவித்துவமான இந்த பெயர் Forough Farrokhzad என்ற ஈரானிய பெண் கவிஞரின் கவிதையின் பெயர். அதை தலைப்பிட்டு இந்த திரைப்படத்தை இயக்கியிருப்பவர் ஈரானிய இயக்குநர் அப்பாஸ் கிராஸ்தமி. செதுக்கியிருக்கிறார் என்றே சொல்ல வேண்டும்.

கம்யூட்டர் யூகங்களின் கரிய நிழல் படாத அழகிய கிராமங்களின் கதை. வார்த்தைகளால் விவரிக்க முடியாத வாழ்வின் நிகழ்வுகளும் மனித தன்மை இன்னும் உயிரோடு இருப்பதை அழகாக சொல்லியிருக்கும் ஒர் அற்புத படைப்பு.



ஒருவரின் மரணத்திற்கு பிறகு செய்யப்படும் ஈமச்சடங்குகளை பற்றியும் அவர்களது வாழ்க்கை முறை பற்றியும் புகைப்படமும் ஆவணப்படம் எடுப்பதற்காக டெஹ்ரானின் தொலை தூர கிராமத்திற்கு வருகிறார் பெஸாட்டும் அவரது இரு உதவியாளர்களும். இறக்கும் தருவாயில் இருக்கும் ஒரு முதிர்ந்த மூதாட்டியின் இறப்புக்காக காத்திருக்கிறார்கள்.

அவர்களுக்கு உதவுவதற்காக பணிக்கப்பட்டவன் ஒரு சிறுவன் மட்டுமே. அவன் துணையோடு கிராமங்களை சுற்றி வருகிறார் பெஸாட்.




அவர் சந்திக்கும் பாத்திரங்கள் ஒவ்வொருவரும் வித்தியசமானவர்கள். தினசரி உணவுக்காக மாட்டு பாலை அவருக்கு அளிக்கும் பதின்ம வயது பெண். தான் மட்டுமே தனித்து வேலை செய்து கிணறு தோண்டும் வாலிபன். அந்த பதின்ம வயது பெண்ணின் காதலன். அங்கு டீ கடை நடத்தும் ஒரு பெண்மணி. அவளோடு எல்லாவற்றிற்க்கும் தினசரி வாக்குவாதம் செய்யும் கணவன். பக்கத்து வீட்டில் குடியிருக்கும் பத்து குழந்தைகளுக்கு தாயான பெண்மணி, என யதார்த்த கதாபாத்திரங்கள். ஒவ்வொருவரின் விருப்பு வெறுப்புகள், கலப்படமில்லாத அன்பு, கிராமத்திற்கே உண்டான கிண்டல், நையாண்டி என படம் முழுக்க சின்ன சின்ன நிகழ்வுகள்.



தொலை தொடர்பு சிறிதும் இல்லாத அந்த கிராமத்தில் செல்போன் பேச மலை மேடுகளுக்கு அருகே சென்றால்தான் பேச முடியும். ஒவ்வொரு முறை தனக்கு அழைப்பு வரும் போதும் பெஸாட் ஜீப்பை எடுத்து கொண்டு அந்த இடத்திற்கு ஒடுவதும் பேசி முடித்ததும் இருப்பிடத்திற்கு வருவதும் வழியில் காணும் கிராம மக்களிடம் உரையாடுவது நல்ல நகைச்சுவை.



தனியாக கிணறு தோண்டும் வாலிபன் மண் சரிவு ஏற்பட்டு உயிருக்கு போராடும் போது எதேச்சையாக அங்கு வரும் பெஸாட் அவனை காப்பாற்ற முயலுகிறார். கண்ணில் காணும் ஊர் மக்கள் அனைவரிடமும் விபரம் தெரிவிக்கிறார். அவர்களும் ஒரு மருத்துவரை அழைத்து வருகின்றனர்.



ஊர் மக்கள் அனைவருக்கும் சேவை செய்யும் மருத்துவர் வாலிபனையும் காப்பாற்றுகிறார். இறப்புக்காக கடைசி காத்திருந்த பெண்மணி கடைசிவரை இறக்கவேயில்லை. ஆவணப்படம் பிடிக்க முடியாத ஏமாற்றம் இருந்தாலும் சில புகைப்படங்களை எடுத்து கொண்டு கிராம மக்களையும் அவர்களின் அன்பையும் வாழ்க்கை முறையையும் அறிந்த பெஸாட் ஊர் திரும்ப்புகிறார் என்றே நாம் முடிவு செய்து கொள்ள வேண்டியதுதான்.



படம் முழுவதும் ஆங்காங்கே கிராமத்தார் பாடும் பாடல் போன்ற கவிதை வரிகளும் அருமை. மலை பிரதேடங்களிலும் பசுமை நிற்ந்த வயல் வெளிகளிலும் மனதிற்கு ரம்மியமான சூழல்களிலும் மலை மீதுள்ள வீடுகளிலும் எடுக்கப்பட்ட காட்சியமைப்பு அற்புதம்.

" Prefer the Present" என்று தொலை தூரத்தில் சென்று கொண்டிருக்கும் மருத்துவர் முணுமுணுப்பதாய் திரைப்படம் நிறைவு பெறுகிறது.



1999 ல் வெளியாகி பல சிகாகோ, வெனீஸ் திரைப்பட விருதுகளை அள்ளியது. பல உலக திரைப்பட விழாக்களில் பங்கு பெற்றது தனிச்சிறப்பு.


சந்தர்ப்பம் கிடைத்தால் நிச்சயம பாருங்கள்.


உடனே பார்க்க வழக்கப்படி டிரைலர்.

முக்கியமான டிஸ்கி: பின்னூட்டத்தில் காண்க.

Posted by butterfly Surya